พสุธา

n. earth

def.:

ผู้ทรงไว้ซึ่งทรัพย์ คือ แผ่นดิน

related: soil, ground, land syn.: แผ่นดิน, ผืนแผ่นดิน, ปฐพี, พื้นดิน, ธรณี, พื้นพสุธา sample:

กระบวนคชพยุหสงครามมีเสียงเท้าพลและเท้าช้างสะเทื้อนดังพสุธาจะทรุด

clf.: ผืน